بررسی میزان آگاهی پرسنل وظیفه در خصوص بیماری ایدز در یکی از یگانهای نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۹: بازتابی از جامعه جوان ایران

سابقه و هدف: نظر به اهمیت آموزش راههای انتقال ایدز در پیشگیری از ابتلا به این بیماری، در این مطالعه سطح آگاهی و اثر آموزش در سربازان مورد ارزیابی قرار میگیرد. مواد و روشها: این مطالعه بر روی کلیه پرسنل وظیفه یکی از یگانهای نزاجا (232 نفر) اجرا گردید. ابتدا به افراد مورد مطالعه پرسشنامه ای داده شد که اطلاعات دموگرافیک و میزان آگاهی فرد را در خصوص این بیماری سنجش مینمود. بلافاصله پس از جمعآوری پرسشنامه ها یک کلاس آموزشی یک ساعته برای افراد مورد مطالعه برگزار گردید. یک ماه بعد دوباره میزان آگاهی افراد مورد مطالعه در خصوص این بیماری سنجش شد. در انتها تمامی دادهها وارد برنامه آماری spss 16 شدند و مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: افراد مورد مطالعه تاثیرگذارترین رسانه در افزایش آگاهی آنان درباره بیماری ایدز را تلویزیون (3/48%) و مدرسه یا دانشگاه (8/13%) و کم اثرترین را خانواده (9/0%) ذکر کردند. میانگین میزان آگاهی شرکت کنندگان در مطالعه درخصوص بیماری ایدز در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب 2/79% و 3/87% (انحراف معیار 8/13 و 7/8) بود (p<0/01). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نقش آموزش حضوری در افزایش آگاهی بهداشتی پرسنل وظیفه، برگزاری کلاسهای آموزشی به صورت مدون طی دوره خدمت وظیفه و همچنین تأکید بیشتر تلویزیون بر برنامه های آموزشی مرتبط، میتواند تاثیر بهسزایی در کاهش بروز بیماری در جامعه داشته باشد.